Toen ik net naar mijn tekenstudio liep, viel me plots op dat sommige bomen al zachtjes een paar blaadjes loslaten. Kaal zijn ze nog lang niet hoor! Maar ik zag het ineens…
Hoe kwam dat in me op? Omdat ik me bedacht je toch even te vertellen over mijn vakantie van vorige week en hoe dat me ook naar iets loslaten bracht.
Kijk eens goed naar deze foto. Ja bomen, ja mooi zonlicht en ja, zie je het? Op de hangende tak groeit gewoon een heel nieuw boompje!
Zo bijzonder om te zien en je er plots bewust van te zijn. Dit was voor mij een dagje alleen en vrij in mijn vakantie. Wat doe ik dan? Dolgraag wandelen in de natuur. Zeker in de Duitse Vulkaaneifel want wat is het daar mooi en rustig! Waarom nam ik dan een dag vrij van vakantie? Ik besloot één dag niet mee te rijden met de leuke groep mensen. Rusten op vakantie is niet zo gek…
Na twee jaar pauze gingen we weer samen op motorvakantie. Voor mij rijdt mijn liefste Juri en ik daarachter. Was het makkelijk en meer? Nee…
Zonder al een plan vooraf te hebben gemaakt, kwamen we ongeveer twee weken voor deze motorvakantie tot de conclusie dat het goed voelt om dat hele gebeuren af te ronden. Ik ben zo gezond als ik nog kan zijn. Wat ooit vanzelfsprekend was zoals hardlopen, veel werken, tekenen, lezen en nergens moe van worden, dat is voorbij die tijd. Ik kan niet anders dan toegeven dat ik er heus nog best wat nadelen aan ondervind. De lessen en cursussen bedenken, tekenen, maken, opnemen en bouwen duurt letterlijk twee keer zo lang als daarvoor bijvoorbeeld. Maar in de revalidatie eind 2023 kon ik nog geen passer vasthouden he! Ook tekenen was een klein deel van mijn revalidatiemaanden daar.
Dus echt ben ik ONWIJS blij, gelukkig en ZO dankbaar voor wie ik ben gebleven als mijn oude persoonlijkheid en waar ik nu sta qua gezondheid! Net als voor zoveel kaarten, tekeningen en mails van jullie. Het is bijna ongelofelijk hoe jullie ontzettende trouwe dankbare mandalalovers zijn gebleven!
Ik ga nog één keer op controle bij het revalidatiecentrum in Utrecht begin oktober en dan ga ik dit herstelproces van twee jaar loslaten en accepteren dat ik ben zoals ik nu ben VOL geluk en dankbaarheid!
Net als voor deze mandala-vloer in ons hotel vorige week. Want een blog zonder mandala bestaat niet…
Dikke kus en knuffel!
Lieve Kim,
Wat een ingrijpende reis. En wat geweldig dat het weer kan!! Samen met je partner. Ik ben zó trots op jou!!!
Dank je voor je doorzettingsvermogen waardoor wij mandala
lovers weer kunnen genieten van de inspiratie die jij ons geeft.
liefs, Anneke van Veen
Ja dank je wel! En serieus fijner dat ik weer kan mandala-tekenen, haha. Bizar en bijzonder allemaal. Thanks!
Wat een prachtig verhaal over een vette pech. En ja, very positive vibe, daarom ben je er weer of nog steeds met de aanpassingen vandien.
Ook ik heb deze maand mijn gebroken enkel (twee botten gebroken, twee banden compleet los gescheurd) maar eens uitgebreid geknuffeld en loop weer rond. Ja, iets langzamer, maar daardoor des te meer genietend. En ja, soms zwelt ie op en moet ik rusten, een heerlijke middagdut waarna ik weer fris verder kan.
Het heeft me ook veel gebracht, minder hoge eisen aan mezelf, gemakkelijker hulp kunnen vragen en die vertraging, allemaal prima. Net 77 geworden, dan mag zo’n vertraging echt wel!
Heb het goed op je motor en in bochten gewoon uitademen, wetend: ik kan dit, heb het al duizenden keren gedaan.
Alle goeds, Kim en dank voor he enthousiasme en energie
Wat je schrijft klopt PRECIES ook voor mij. Hulp vragen deed ik nooit in mijn leven, maar nu kan (en eigenlijk ook wil) ik gewoon niet anders meer. Wat kunnen wij mensen dan veel aan he?! Merci lieverd!
Lieve Kim,
Wat mooi dat je weer een stukje van het geheel van je ongeluk en herstelproces hebt mogen aanvullen. Dat geeft vast weer wat rust.
Zo knap hoe je erdoor gekomen bent en weer kan.
Ja, jammer dat je niet meer de oude kunt worden.
Maar deze Kim is ook zeker goed zo ze is.
Liefs Ine
Ah merci Ine! Want dit maakt ook zeker mijn cirkeltje rond. Alles is een mandala bij mij geloof ik 😉 Maar afronden en doorgaan na 1 oktober, accepteren zoals ik ben en het is! geluksvogeltje hier. Thanks!
Lieve Kim. Heb veel respect voor hoe je in het leven staat. Positief en inspirerend, ook al is dat niet vanzelfsprekend na alles wat je hebt meegemaakt na het ongeluk. Ik was al fan van je maar nu mog meer! Zelf heb ik in maart mijn man verloren en al is het niet altijd gemakkelijk: ook ik kijk naar wat er wel is en het leven blijft waard om geleefd te worden! Zo veel mensen die om me heen staan….
Zonder tranen in mijn ogen kan ik dit niet lezen. Al weet ik dat verdriet en blijdschap soms heel dicht bij elkaar staan. Maar jouw man zal voor altijd in je hart aanwezig zijn en in je herinneringen. Tot jullie op een dag weer bij elkaar zijn. Tot die dag doe je het goed! Zo lees ik het Gertie. Dus dikke merci voor je bericht!
Zo fijn om lezen hoe sprankelend je bent Kim! Ik heb in spanning meegeleefd toen en ik was zo blij en opgelucht toen je het eerste spraakbericht publiceerde.
Dat je er nog nadelen van ondervindt is af en toe misschien heel lastig maar oké: je bent er en je doet wat je zo goed kunt en waar je gelukkig van wordt èn waar je anderen (mij ook) gelukkig van maakt. Dat het misschien wat trager voor je gaat dan voordien, tja, traag is ook mooi.
Blijf goed voor jezelf zorgen en geniet van alles wat er is.
Lieve groet,
Chantal
Ja je hebt gelijk! Bovendien is traag voor de een te snel voor de ander 😉 Ik heb ook echt geleerd hoe van ieder mens de hersenen dingen anders ervaren en doorgeven aan ons lijf en herinneringen. Dus bedankt Chantal!
Fijn Kim dat je dit allemaal hebt kunnen doen met je partner en van ieder een stukje hebt gehoord zodat je zelf weet wat er allemaal is gebeurd en nu loslaten soms ka n dit ook heel moeilijk zijn. Ik ben zwaar longpatient en hebben rust 4 en als ik maar iets doe zelfs 6 liter zuurstof. In 2017 aan borstkanker geopereerd en dacht vorig jaar vrij te zijn maar kreeg toen weer te horen dat er wat zat, toen ben ik onder plaatselijke verdoving geopereerd omdat het knobbeltje wel boven in lag. Dit is gelukkig ook goed gegaan maar blijf nog wel weer 5 jaar onder controle. Maar je komt er wel steeds bovenop ondanks dat je steeds meer inleverd.
Misschien wel iedereen die ouder wordt he? Heel jong is groei en naar mate je oouder wordt gaan we toch ietsje terug steeds. Maar je controle is fijn want stel je voor dat die er niet zou zijn. Dus we gaan ervoor Henriëtte!
Hi Kim, goed dat je het hebt nagevraagd aan degene die erbij was. Fijn dat je in Trier langs mogen komen en aanvulling kreeg hoe alles ging. Je kan dankbaar zijn dat je zover bent opgeknapt en zeker als je hoort hoe ernstig toen alles was.
Wees dankbaar en blij dat je zoveel weer kan. Wat maakt het uit dat je langer over je ideeën maken doet. Je bent er nog, je kan nog heel veel.
En als je weer wat vaker motor rijdt komt het vertrouwen erin ook weer meer. Heeft even tijd nodig weet ik uit ervaring. Succes en heel veel liefs zowel met motor rijden als met alle cursussen.
Ja zo is ALLES wat je zegt Marja! Want toen mijn autorijbewijstest werd goedgekeurd zij die meneer ook: Begin even met halve uurtjes opbouwen en dan komt dat vertrouwen er ook weer in. Dat was ook ECHT zo, dus met motorrijden vertrouw ik daar ook op. Ook al is het nog meer ‘handigheid’ qua balans, ik ga vooruit gewoon! Thanks!!
Ook dat komt terug de lekkere bochten rijden, dat zwierende gevoel.
En ik geniet van je lessen en ideeën en je verhalen.
Lieve groet!
Zo zal het zijn Marja. Thanks ook voor het genieten!
Lieve Kim,
Wat was het toen ineens stil rondom jou en wat was iedereen in spanning over hoe en wat met jou.
Nu naar al die tijd zul je zeker er nog hinder van ondervinden wat misschien nooit meer over gaat♀️
Maar wat ben ik en denk verder iedereen met mij , super blij dat je er weer bent en weer ook met Juri op stap kunt ❤️
Ga zo door,
Je bent een topper
Dank je wel Anke! Ook. met het vrouwelijke tekentje hoor, dat laten we lekker staan en zijn zoals het is. Net als jij en ik 😉
Lieve Kim,
wat een zwaar beladen maar ongelooflijk wonderlijk verhaal, ik weet hoe heerlijk motorrijden is, hoe bevrijdend dat voelt en een ongeluk zit soms in een klein hoekje ook al doe je niets verkeerd, de één komt er onbegrijpelijk ongeschonden uit en de ander is zwaar gewond, het is maar hoe je lot ligt want je hebt ook geluk nodig bij een ongeluk en jij hebt zeker een engelbewaarder gehad, Ik vind het fantastisch waar jij nu staat na twee jaar en wat je allemaal terug kan want je hebt toch wat scills nodig om te doen wat jij doet. Het ontwerpen en bedenken, opnemen en cursussen samenstellen chapeau hoedje af. Je zal misschien nooit meer volledig de oude zijn maar dat is na een operatie vaak zo, ik had zeven jaar geleden in twee jaar tijd drie operaties en ben ook niet meer hetzelfde, ik doe ook overal veel langer over maar dat is niet erg, ik heb geleerd om te kijken naar wat ik WEL nog allemaal kan maar dan op mijn tempo. Ik hoop dat je ontzettend genoten hebt van jullie trip en ik denk dat ze in Trier heel blij waren met je bezoekje, ze krijgen daar soms zware en moeilijke patiënten binnen die ze “oplappen” zo goed ze kunnen en dan vertrekt de patiënt en horen ze meestal niets meer van het verder verloop, zo attent en lief dat je daaraan gedacht hebt. Ook voor Juri is dit zeer ingrijpend geweest want ik herken dat, ik noem het “leven op automatische piloot”, elke dag naar het ziekenhuis, leven op ziekenhuis broodjes en koffie dat kruipt niet in je koude kleren en dan nog op een plek ver van huis maar jullie hebben het samen overleefd en het zal jullie liefde nog sterker gemaakt hebben want zo een ervaring doet je beseffen wat echt belangrijk is in het leven. Ik wens jullie nog heel veel goeds en moois samen geniet vooral van elkaar, knuffel X
Allemaal ZO waar Lut! Zeker als je zoiets hebt beleefd he? Ik kreeg een jaar terug een onderzetter bij een theetuin met de uitdrukking: Een ongeluk zit in een klein hoekje, het geluk zit in de rest! Hij was van papier dus die hangt nu met plakband aan mijn computerscherm 😉
Zo dankbaar dat je er nog bent want jouw inspiratie en creativiteit vullen onze dagen met kleur, we love mandala’s en you
Lieve Kim,
Niets blijft ooit hetzelfde en deze versie van jou net zo mooi, lief en creatief als degene van voor 1 september 2023 alleen op een andere manier. En knap dat je dat proces van verandering nu afsluit en weer doorgaat in deze versie van Kim, die voor ons cursisten nog steeds heel inspirerend is. Zolang je jezelf maar in acht neemt n lief bent voor jezelf. Supertrots op jou.
Met open mond gelezen en voor deze woorden ook vreselijk dankbaar. Merci!
Wauw wat een moed om deze reis weer te maken met jou lief, en de groep die erbij waren bij jou ongeluk. En heel mooi beschreven zoals het is , maar jij bent ook een positief mens dat helpt enorm Kijk wat je allemaal weet doet en niet zoals voorheen, zowat dan maar wat langer over iets doen, je kunt het weer! klink heel herkenbaar lijkt makkelijk ik weet als geen ander dat het lastig is ,ook ik pak de draad langzaam weer op 1 uurtje pilatus per week,op de stoel/liggen en ook ff niets komt het uurtje ook om. En weer onder mijn sport maatjes.
Ook ik hoor van alle kanten jij staat er positief in ,jij komt er wel ,dat helpt zooooo veel.
Carpe Diem ……..zeg ik elke dag. Liefs
,
Zoals laatst iemand tegen mij zei: Van veel kruimeltjes komt ook een heel brood. Zo’n zin blijft mij ook bij. Dus ja: carpe diem Ellie!
Lievve Kim,
Dankjewel dat je deze mooie ervaring met ons deelt. Ik vind het zo stoer dat je nu toch weer zo geniet van het motorrijden. Ik wens je nog heel veel veilige kilometers.
Liefs, Marianne ( moeder van een motorrijdende dochter)
Dank je wel! En ook voor jou en zeker je dochter nog veel plezierige veilige kilometers!
Liefie wat fijn om dit te lezen. Je hebt wel even wat meegemaakt hè. Mooi hoe je er nu mee omgaat. Je weet in het leven 1 ding zeker: niets blijft hetzelfde. Maar jouw verandering was wel echt heftig. Fijn om het nu af te sluiten en vanaf hier verder te gaan als nieuwe Kim. Een geweldige vrouw, genoodzaakt tot vertraging in het leven. Maar neem van mij aan (ik doe niet aan snel, zag dat eerst als een gebrek en weet het nu op waarde te schatten): als je rustigaan de dingen doet zie je ze extra goed. Ik ben zo ontzettend blij en dankbaar dat je er nog bent!!! Hele dikke knuffel lieverd.
Ja echt he?! Ik merk ok serieus het verschil niet van wat ik nu doe en toen deed dus waarom het zoveel langzamer gaat. Of mag gaan eigenlijk ja. Het is voor mij nu leren accepteren dat het is wat het is en voor altijd dankbaar blijven! Er is ZOVEEL GOED veranderd wat slechter had kunnen aflopen of zijn nu. Met deze mankementen ga ik vol liefde door! Merci mop!
Lieve krachtige Kim,
Wat een verhaal heb je beleefd indrukwekkend.
Dank je wel dat wij het mogen lezen, knap van je. Ook hebben we veel bewondering en respect voor alle mensen om je heen, de hulp, het begrip en geduld van hun.
Geweldig waar je nu staat in het leven, positief is een te klein woord, maar zeer op zijn plaats.
Blijf zoals je bent, mandalalover!
Een ronde groet van Hannie.
Zonder hen was ik nu nog nergens Hannie, je hebt giga-gelijk! Merci!